نوشته های آرش

♡ به وبلاگ نوشته های آرش خوش آمدید.

استاد رائفی پور-چگونه گناه نکنیم-قسمت دوازدهم

پنجشنبه 02 شهریور 1396
494 بازدید
0 نظر
[Post_Tags_Title]
بسم الله الرحمن الرحیم
در شماره‎های گذشته از سلسله مقالات چگونه گناه نکنیم، ضمن برشمردن اصول ترک گناه به بررسی برخی روش‎ها، برای به ‎کارگیری این اصول، اشاره نمودیم. در این شماره در نظر داریم، یکی از اصول مهم که نسبت به سایرین، از کاربرد بیشتری برخوردار بوده و همچنین تاثیر آن در جلوگیری از ارتکاب گناه، بسیار می‎باشد را معرفی و مورد بررسی قرار دهیم.
 
 

● اصل رام کردن نفس

این اصل یکی از اصول مهم و کاربردی در ترک گناه می‎باشد و در صورت به‎کارگیری و موفقیت در آن، خواهیم توانست نه تنها جلوی ارتکاب بسیاری از گناهان توسط خود را بگیریم، بلکه می‎توانیم این میزان را به عدد صفر نزدیک نماییم.
در توضیح آن، توجه به این نکته ضروری است که شیطان همواره در حال تلاش برای دور کردن ما از صراط مستقیم است و زمانی با ما کاری ندارد که به او رسیده و یا از او جلو زده‎ باشیم.
 
به تعبیری، نفس ما تحت تربیت شیطان رشد یافته‎ و در صورت نبود استاد نیز می‎تواند کار خود را به خوبی انجام دهد. از این روست که در ماه مبارک رمضان که شیاطین در زنجیر هستند، نفس ما هنوز هم تمایل به ارتکاب گناه را دارد.
لازم به ذکر است که حتی بعد از ظهور حضرت ولی عصر (عجل الهک تعالی فرجه الشریف) نیز که شیطان توسط ایشان کشته می‎شود، باز نفس انسان‎ها، آنها را به بدی و انجام شر دعوت می‎کند. اما تربیت و نَفَس ولایی حضرت باعث کمرنگ شدن تاثیر این دعوت می‎گردد.
 
در توضیح رابطه نفس و شیطان باید گفت محل کار شیطان، نفس است.
 
نفس می‎تواند به اندازه‎ای سرکش و قدرتمند شود که تا مرحله خدایی* فرد پیش رفته و قدرت بگیرد؛ از این رو نیاز است، نفس مورد تربیت عقل قرار گیرد تا شیطان اجازه سیطره بر آن را نیابد.
 
زیرا نفس همانند یک مرکب است که اگر رام شده و تحت اختیار ما باشد، می‎تواند ما را به مقصد اصلی که همان سعادت است برساند و اگر تربیت نشود، چموشی کرده و نه تنها ما را به مقصد نمی‎رساند بلکه باعث آسیب و آزارمان نیز می‎گردد. 
 
می‎توان دو نوع نفس را در نظر گرفت:
۱) نفس مثبت که از فطرت نشأت می گیرد.
۲) نفس منفی که از غریزه‎ای که عقل بر آن حاکم نیست دستور می‎گیرد.
 
از این رو باید نفس را تابع عقل کنیم و یا به تعبیری عقل بر نفس حاکم باشد و این مرکب را، رام نماید.
در این صورت به مرحله‎ای می‎رسیم که نفس ما، در مقابل خواسته‎های شیطان ایستادگی کرده و به آن پاسخ منفی می‎دهد.
 
باید توجه داشت انسان‎ها اسیر واژه دوست دارم به معنای تمایل داشتن  هستند؛ یعنی دوست داشتن و تمایل داشتن فرد، که همان تمایل نفس به امور نادرست است، باعث گمراهی افراد و افتادن در دام شیطان شده‎است. 
 
فلسفه مکاتب شیطان پرستی نیز چنین است «چنان کند هرچه خواهی کل شریعت بُوَد»؛ یعنی هرچه دلت خواست همان را انجام بده بدون توجه به هیچ چارچوب و قانونی.
این در حالی است که نه تنها در اسلام بلکه در هیچ کدام از ادیان ابراهیمی چنین دیدگاهی وجود ندارد و نفس فرد، نیازمند تربیت و اتخاذ مسیر صحیح است.
 

● افزایش محبت به خدا

یکی از راه‎های تربیت نفس، افزایش محبت، به خداوند است. خدا با نفس مثبت پرستیده و خواسته می شود و این محبت در اثر عقل و علم به وجود می آید.
 
سوره حجرات (آیه ۷) می‎فرماید:
«وَاعْلَمُواْ أَنَّ فِيكُمْ رَسُولَ اللَّهِ لَوْ يُطِيعُكُمْ فِى كَثِيرٍ مِّنَ الْأَمْرِ لَعَنِتُّمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإِيمَنَ وَزَيَّنَهُ فِى قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَالْفُسُوقَ وَالْعِصْيَانَ أُوْلَئِكَ هُمُ الرَّ شِدُونَ‏»
و بدانيد كه تنها در ميان شما رسول خداست كه اگر در بسيارى از امور پيرو شما باشد، قطعاً به سختى و مشقّت خواهيد افتاد، ولى خداوند ايمان را محبوب شما قرار داده و در دلهايتان آن را زينت بخشيده است و كفر، فسق و گناه را مورد تنفّر شما قرار داده است. آنها همان رشد يافتگان هستند.
 
 
یعنی اگر با عقل که بسنجیم متوجه می شویم که خداوند ایمان را محبوب قلب ما قرار داده و از کفر و فسوق و عصیان کراهت ذاتی دارید.
 
از این رو باید مدام محبت خود را به خدا زیاد کنیم تا موحد شویم و کسی که موحد شد، به حقیقت گناه علم پیدا می‎کند و به آن نزدیک نمی شود.
 
بنابراین این همه چیز از محبت آغاز می گردد؛ یعنی محبت علم می‎آورد و علم، اسباب دوری از گناه را فراهم می‎کند؛ از این روست که پیامبران و معصومین چون عالمند گناه نمی کنند.
 
از این رو ما باید به خدا آگاهی، خود آگاهی، جهان آگاهی، دین آگاهی و سرنوشت آگاهی برسیم و پس از آن، بتوانیم آگاهانه، از ارتکاب به گناه، دوری کنیم.
 

● شرطی ساختن نفس

روش دیگری که می‎تواند نفس ما را از ارتکاب به گناه بازدارد، شرطی ساختن نفس است. نفس ما کاملا با شرطی سازی موافق است.
 
یعنی می توان آن را شرطی و رام کرد و حتی آن را به گونه ای تربیت کرد که مقابل شیطان بایستد.
 
راه اصلی شرطی ساختن نفس، استفاده از عقل، است؛ یعنی عقل می‎تواند با اتخاذ راه‎های مناسب، نفس را در مسیر مثبت شرطی کند.
(شرطی شدن بی هدف، نوعی عادت کردن است و مومن نباید به هیچ چیز عادت کند؛ حتی به ذکر مستحب در نماز.)
 
می‎توان برای شرطی کردن نفس از چیزهای کوچک شروع کرد و به مقابله با نفس پرداخت؛ آرام آرام نفس شرطی می شود و به این نتیجه می رسد که بر چیزی اصرار نورزد؛ زیرا در صورت این اقدام، با تحریم از سوی ما روبه رو می شود و بدین ترتیب نفس تربیت می‎گردد و نه تنها یاد می‎گیرد که جلوی عقل نایستد، بلکه به تعبیری هوای ما را دارد.
زیرا دوست ندارد سختی بکشد.
 
پی نوشت:
توجه به خواسته های نفس (عماره) می تواند تا جایی پیش برود که فرد کاملا مطیع آن گردد و در اصل همچون بنده ای در برابر خدای خویش، در مقابل آن سر تسلیم فرود آورد.
 
ادامه دارد...
 
منبع:
masaf.ir
 

■ این مطالب گزیده هایی از سخنرانی های استاد رائفی پور با موضوع [چگونه گناه نکنیم] است، پیشنهاد می شود که فایل های صوتی این سخرانی ها که واقعا کاربردی هستند را گوش کنید.

[برای مشاهده همه قسمت های "استاد رائفی پور-چگونه گناه نکنیم" اینجا کلیک کنید]

 

برچسب ها

مطالب مشابه

نظرات

شما نيز نظري براي اين مطلب ارسال نماييد:
کد امنیتی رفرش